krytyczny
Encyklopedia PWN
Erazm z Rotterdamu, łac. Erasmus Desiderius Rotterodamus, od XVII w. określany także jako Gerhard Gerhards, ur. 28 X 1467, Rotterdam, zm. 12 VI 1536, Bazylea,
filolog, filozof, pisarz i teolog, zwany księciem humanistów epoki odrodzenia.
etyka
termin użyty w IV w. p.n.e. przez Arystotelesa w tytule dzieła Etyka nikomachejska na oznaczenie opisowo-krytycznego studium tego, co dotyczy etosu jako ludzkiego charakteru, obyczaju, tj. utrwalonego sposobu zachowania się w środowisku życia, zamieszkania;
[gr. tá ēthiká ‘traktat o obyczajach’ < ḗthos ‘obyczaj’, ‘charakter’],
mat. funkcja gładka używana w teorii Morse’a do badania budowy rozmaitości różniczkowych;
fizyk holenderski.
koncepcja stworzona przez K. Marksa i rozwijana przez jego następców w obrębie filozofii, ekonomii, socjologii i wszystkich nauk, które dotyczą człowieka i jego działania w świecie.
tradycyjna nazwa nauk pomocnych przy badaniu autentyczności źródła historycznego i jego krytycznej ocenie;