krytyczna
Encyklopedia PWN
filoz. odmiana realizmu teoriopoznawczego, przeciwstawna realizmowi naiwnemu, uznająca subiektywny charakter niektórych danych zmysłowych.
fiz. stan układu dwufazowego (jedno lub wieloskładnikowego), w którym właściwości fizyczne obu faz (będących w równowadze termodynamicznej) stają się identyczne;
współcz. kierunek filozofii nauki, którego twórcą jest K. Popper, a jednym z gł. zwolenników H. Albert;
obszar krytyczny, obszar krytyczny testu statystycznego,
statyst. podzbiór zbioru wartości cechy statyst. w próbce (podzbiór przestrzeni próby) o tej własności, że jeżeli obserwowane wartości próby należą do o.k., to podejmuje się decyzję o odrzuceniu hipotezy zerowej (statystyczne testy);
Rayleigha kąt krytyczny
fiz. graniczny kąt padania fali sprężystej na granicę ośrodków, odpowiadający kątowi załamania równemu 90°, tj. takiemu, przy którym fala ulega poślizgowi po powierzchni granicznej.
[k. k. reılija],
