kryształ
Encyklopedia PWN
kryształ
ciało w stałym stanie skupienia, o prawidłowej budowie wewnętrznej, ograniczone naturalnymi płaskimi ścianami, tworzącymi wypukły wielościan (krystalograficzne postacie).
[gr. krýstallos],
kryształ ciekły, ciecz anizotropowa, faza mezomorficzna,
stan skupienia pośredni między cieczą zwykłą (izotropową) a zwykłym kryształem;
kryształ naśladowczy, kryształ mimetyczny,
wielokrotnie zbliźniaczony kryształ (kryształy bliźniacze) pozorujący wyższą symetrię niż jego symetria rzeczywista (pseudosymetria)
fiz. materiał o okresowej strukturze, złożony na przemian z komórek elementarnych o dużym i małym współczynniku załamania światła i rozmiarach porównywalnych z długością fal świetlnych z określonego przedziału widma;
pojęcie stosowane w rozważaniach krystalograf., oznaczające kryształ, w którym wszystkie ściany należące do jednej krystalograf. postaci prostej mają taki sam kształt i te same rozmiary oraz znajdują się w takiej samej odległości od środka kryształu.
