kruszcowy
Encyklopedia PWN
syderyt
minerał, węglan żelaza FeCO3;
[gr. sídēros ‘żelazo’],
m. powiatowe w województwie śląskim, na Garbie Tarnogórskim, nad Stołą (lewy dopływ Małej Panwi), na północnym skraju GOP.
technika
dziedzina ludzkiej działalności, której celem jest oparte na wiedzy (na podstawach naukowych) produkowanie rzeczy i wywoływanie zjawisk niewystępujących w przyrodzie oraz przekształcanie wytworów przyrody;
[gr.],
tetraedryty
grupa minerałów, złożone tiosole miedzi tworzące szereg izomorficzny, którego skrajnymi członami są: tenantyt Cu3AsS3,25 i tetraedryt Cu3SbS3,25;
[gr.],
tezauryzacja
ekon. gromadzenie i przechowywanie dóbr materialnych (dzieł sztuki, kruszców, biżuterii) lub pieniądza kruszcowego poza instytucjami depozytowo-oszczędnościowymi;
[gr. thēsaurós ‘magazyn’, ‘skarb(iec)’],
Tyrol, Tirol ,
kraj związkowy w zachodniej Austrii;