kreskowy
Encyklopedia PWN
inform. urządzenie elektroniczne służące do odczytu informacji zapisanych na różnych nośnikach, np. na taśmie perforowanej, kartach perforowanych, etykietach lub identyfikatorach z naniesionym kodem kreskowym, kartach z paskiem magnetycznym.
metoda kopiowania rysunków kreskowych na papierze pokrytym warstwą światłoczułego związku diazoniowego;
przyrząd do pomiaru długości (wymiarów zewn. i wewn. obiektów) metodą bezpośredniego porównania z wzorcem kreskowym;
odmiana druku wykorzystywana do powielania zapisu utworów muzycznych.
drukowanie cyfrowe, drukowanie digitalne,
metody drukowania, w których wykorzystuje się dane w postaci cyfrowej zgromadzone w komputerze.
DTP, ang. Desktop Publishing,
technika wykorzystywana w poligrafii, polegająca na wprowadzaniu do pamięci komputera materiału przeznaczonego do reprodukcji (tekstu, ilustracji kreskowych lub wielotonalnych) przy użyciu odpowiedniego programu komputerowego;
