krańcowy
Encyklopedia PWN
brytyjski ekonomista, z wykształcenia matematyk.
ekon. zależność między nakładami czynników produkcji: pracy (L) i kapitału (K) a wielkością produkcji (Q), z reguły rozważana w odniesieniu do przedsiębiorstwa.
niemiecki ekonomista, prawnik i matematyk.
forma rachunku ekonomicznego polegająca na zastosowaniu zasad rachunku różniczkowego przy wyznaczaniu maksimów i minimów funkcji matematycznych;
