krajow������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������
Encyklopedia PWN
zespół struktur prawno-państwowych, organizacyjnych i obywatelskich, które w latach II wojny światowej miały zapewnić ciągłość działalności państwa polskiego na jego własnym terytorium w warunkach okupacji tego terytorium przez wrogów.
wielopłaszczyznowy ruch na rzecz demokratyzacji i głębokich reform ustrojowych PRL;
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
agregaty
ekon. wielkości makroekonomiczne złożone z różnorodnych cząstek należących do tej samej zmiennej klasyfikowanej wg nomenklatury ekonomicznej;
[łac. aggregare ‘gromadzić’],
akceleracji zasada, zasada przyspieszenia,
ekon. zasada, wg której wielkość nakładów inwestycyjnych zmienia się wraz z fazami cyklu koniunkturalnego;
