korzeniem

Encyklopedia PWN

fizjol. wczesny etap rozwoju rośliny nasiennej (zwane k. nasion), a również procesy: fizjol. aktywacji zarodników (np. grzybów i mchów), wytwarzanie pierwotnych organów (korzenia, łodygi) przez bulwy, cebule lub rozmnóżki oraz wyrastanie łagiewki pyłkowej z ziarna pyłku;

krój,

element stanowiący wyposażenie pługa, umożliwiający gładkie odcięcie skiby od calizny;

krym-sagiz, mniszek krym-sagiz, Taraxacum hybernum,

gatunek byliny z rodziny astrowatych (złożonych) występujący na Płw. Bałkańskim, we Włoszech, Syrii i na Krymie;

kserofity

[gr. xērós ‘suchy’, phytón ‘roślina’],

suchorośla, sklerofity

rośliny występujące na siedliskach stale lub okresowo ubogich w wodę;

lubczyk, właśc. lubczyk ogrodowy, Levisticum officinale,

gatunek byliny olejkodajnej z rodziny selerowatych (baldaszkowatych);

mikoryza

[gr. mýkēs ‘grzyb’, rhíza ‘korzeń’],

bot. zjawisko symbiotycznego (symbioza), niepasożytniczego, a rzadziej słabo pasożytniczego współżycia grzybów z korzeniami roślin wyższych; występuje powszechnie, obejmując ok. 85% gatunków roślin wyższych na całym świecie;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>