kopernik
Encyklopedia PWN
De revolutionibus orbium coelestium, O obrotach sfer niebieskich,
główne dzieło M. Kopernika, złożone z 6 ksiąg, w którym wyłożył istotę teorii heliocentrycznej.
włoski fizyk, astronom i filozof.
renesans, odrodzenie,
określenie stadium rozwoju kultury europejskiej, trwającego we Włoszech od końca XIII w. do początku XVI w., w krajach zachodniej, północnej i środkowej Europy — od XV w. do końca XVI w.
miasto w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, na pograniczu Wybrzeża Staropruskiego i Wysoczyzny Elbląskiej, nad Zalewem Wiślanym.
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
ojciec Aleksandra Ludwika i Józefa, historyk nauk ścisłych, gł. astronomii, także fizyki i matematyki;
