konwokacyjny
Encyklopedia PWN
sejm konwokacyjny, konwokacja,
w dawnej Polsce pierwszy sejm w czasie bezkrólewia;
sejm konwokacyjny 1764,
sejm obradujący 7 V–23 VI 1764, skonfederowany przez stronnictwo Czartoryskich (Familię), wspierane przez wojska ros.;
elekcja
powoływanie dostojników świeckich, duchownych i monarchów w drodze obioru.
[łac. electio ‘wybór’, ‘selekcja’],
generał artylerii koronnej;
konfederacja warszawska 1573,
akt uchwalony 23 I 1573 na sejmie konwokacyjnym w Warszawie, związany z programem egzekucyjnym;
konwokacja
→ sejm (konwokacyjny).
[łac.]
Słownik języka polskiego
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
