kontynentalna
Encyklopedia PWN
część świata obejmująca 4/5 powierzchni Eurazji, największego kontynentu na kuli ziemskiej, na półkulach wschodniej (bez Półwyspu Czukockiego) i północnej (bez części Archipelagu Malajskiego);
zewnętrzna warstwa Ziemi, stosunkowo sztywna i chłodna, stanowiąca górną, położoną powyżej nieciągłości Mohorovičicia część litosfery;
ryft
geol. wielka, obniżona wzdłuż uskoków strefa tektoniczna, rozwinięta w obrębie kontynentalnej lub oceanicznej skorupy ziemskiej.
[ang.],
geol. sformułowana w latach 60. XX w. i obecnie niemal powszechnie akceptowana teoria wyjaśniająca — w ramach spójnej koncepcji, zakładającej ruch płyt litosfery — rozrost dna oceanicznego, dryf kontynentów, rozwój wielkich struktur tektonicznych oraz przejawy wulkanizmu i sejsmiczności Ziemi.
kontynent na półkuli zachodniej, obejmujący północną część Ameryki.
część świata położona w całości na półkuli północnej, na pograniczu półkuli zachodniej i wschodniej, stanowi wraz z Azją kontynent zwany Eurazją.
