kontynentalna

Encyklopedia PWN

geol. utwory powstałe na powierzchni Ziemi w wyniku nagromadzenia (sedymentacja) różnorodnych substancji przez czynniki geologiczne — wodę, lodowce, wiatr, organizmy;

paleozoik

[gr. palaiós ‘stary’, ‘dawny’, zóon ‘zwierzę’],

era paleozoiczna,

era (jednostka geochronologiczna) w geologicznej historii Ziemi, najstarsza w eonie fanerozoicznym (fanerozoik), trwająca od ok. 540 mln do ok. 250 mln lat temu; także eratem (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący skały powstałe w tej erze.

Pangea

[gr.],

geol. dawny kontynent, w którego skład wchodziły wszystkie współczesne bloki kontynentalne, powstały pod koniec paleozoiku wskutek zderzenia się ze sobą Gondwany, Euroameryki oraz kontynentów syberyjskiego i kazachskiego.

płyta litosfery,

geol. rozległy fragment litosfery, przemieszczający się poziomo względem sąsiednich fragmentów z prędkością wynoszącą zazwyczaj od kilku do kilkunastu cm rocznie;

ropa naftowa,

naturalna, ciekła mieszanina węglowodorów parafinowych (alkany), naftenowych (cykloalkany) i aromatycznych (związki aromatyczne).

Rosja. Warunki naturalne.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>