konstytucyjna
Encyklopedia PWN
w szerokim znaczeniu — stosunek społeczny między 2 jednostkami lub 2 grupami społecznymi, polegający na tym, że jedna ze stron może w sposób trwały i uprawniony zmuszać stronę drugą do określonego postępowania i ma środki zapewniające kontrolę tego postępowania;
w prawie konstytucyjnym procedura odpowiedzialności rządu przed parlamentem, stanowiąca typowy element parlamentarno-gabinetowej formy rządu, przybierająca postać uchwały parlamentu lub jego izby wyrażającej negatywną ocenę działalności rządu lub poszczególnych ministrów;
w prawie konstytucyjnym, uchwała parlamentu lub jego izby aprobująca program i skład nowo utworzonego rządu (wówczas udzielenie w.z. bywa też określane mianem inwestytury) albo politykę urzędującego rządu;
sposób powoływania obywateli do pełnienia funkcji publicznych w organach państwowych, a także w organach samorządowych, partii politycznych i in. organizacji społecznych, przez głosowanie na wysuniętych kandydatów lub ich listy.
wykładnia prawa, interpretacja prawa,
ustalenie znaczenia i zakresu normy prawnej, która budzi wątpliwości w procesie stosowania prawa.
polityk egipski;
