konstrukcyjne
Encyklopedia PWN
żegl. odległość mierzona pionowo w połowie długości statku wodnego od płaszczyzny konstrukcyjnej linii wodnej do poszycia dna;
konstrukcyjna linia wodna, wodnica,
żegl. linia teoret. kadłuba statku wodnego, do której statek może się zanurzyć (wg założeń projektowych);
stal (stopowa lub węglowa) przeznaczona na konstrukcje budowlane, części maszyn i urządzeń pracujących w temperaturze od –40 do 300°C, w nieagresywnym chemicznie środowisku;
kompozyt
materiał utworzony z co najmniej 2 komponentów (faz) o różnych właściwościach w taki sposób, że ma właściwości lepsze i/lub właściwości nowe (dodatkowe) w stosunku do komponentów wziętych osobno lub wynikających z prostego sumowania ich właściwości;
[łac. compositus ‘złożony’],
stal
przerobiony plastycznie techniczny stop żelaza z węglem zawierający do 2,11% węgla oraz inne pierwiastki pochodzące z surowców i paliw stosowanych podczas otrzymywania stali (składniki zwykłe i domieszki) lub dodawane celowo (składniki stopowe).
[niem.],
