kompakcja

Encyklopedia PWN

kompakcja
[łac. compactio ‘spojenie’, ‘zwarcie’],
geol. zmniejszenie się objętości osadu i wzrost jego gęstości pod wpływem nacisku osadów nadległych i słupa wody basenu sedymentacyjnego;
diageneza
[gr. diá ‘przez’, génesis ‘pochodzenie’],
geol. przemiany fiz. i chem. osadów i skał osadowych rozpoczynające się od momentu złożenia (depozycji) osadu, z wyłączeniem zmian spowodowanych przez współcz. procesy wietrzenia oraz procesy metamorfizmu;
subsydencja
[łac.],
geol. powolne obniżanie się dna basenu sedymentacyjnego połączone z obfitym dopływem do basenu materiału osadowego, prowadzące do powstawania sekwencji osadów i skał osadowych o wielkich miąższościach;
trofoblast
[gr. trophḗ ‘pokarm’, blastós ‘zarodek’],
termin wprowadzony 1888 przez A.A.W. Hubrechta, określający zewn. warstwę komórek zarodka ssaków, wyodrębniającą się po kompakcji (zarodkowy rozwój) z blastomerów zewn., w czasie gdy z blastomerów wewn. powstaje węzeł zarodkowy. T. wcześnie traci totipotencję rozwojową (potencja rozwojowa), stając się pierwszą wyspecjalizowaną tkanką;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia