kolory liturgiczne
Encyklopedia PWN
strój noszony przez duchownych różnych obrządków chrześc. w czasie sprawowania liturgii.
ornat
w Kościele katol. wierzchnia szata liturgiczna, od X w. używana wyłącznie przy odprawianiu mszy świętej;
[łac. ornatus ‘strój’],
brokat
rzem. artyst. ciężka tkanina jedwabna lub półjedwabna, wzorzysta, przetykana metalową, niekiedy złotą lub srebrną nicią, tkana różnymi splotami;
[łac.],
kilkanaście zachowanych, gł. w Europie, szklanek-kubków w kształcie ściętego stożka, w kolorze jasnobrązowym lub zielonkawym, zdobionych rytem z wizerunkami zwierząt (lwy, orły, gryfy), motywem drzewa życia lub palmetami;
małopol. pracownia miniatorska kierowana przez Macieja z Drohiczyna (1484–1528);
