kliniczna
Encyklopedia PWN
psycholog;
medycyna
nauka o zdrowiu i chorobie człowieka oraz sztuka leczenia i zapobiegania chorobom;
[łac. medicina ‘sztuka lekarska’],
dział medycyny klinicznej i teoret., zajmujący się problemami zdrowia dziecka: śledzeniem prawidłowości i zaburzeń rozwoju somatycznego i psychicznego od momentu urodzenia aż do zakończenia procesu dojrzewania (0–18. roku życia).
psycholog;
psychopatologia
dziedzina psychiatrii zajmująca się opisywaniem, interpretowaniem, wyjaśnianiem i klasyfikowaniem tych zjawisk życia psychicznego, które mają praktyczne znaczenie kliniczne, tzn. są przydatne w diagnostyce zaburzeń psychicznych i leczeniu osób z zaburzeniami psychicznymi;
[gr. psychḗ ‘dusza’, páthos ‘cierpienie’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],