kliniczna

Encyklopedia PWN

balneoterapia
[łac. balneum ‘łaźnia’, gr. therapeía ‘leczenie’],
dział lecznictwa wykorzystujący w celach profilaktycznych i leczn. naturalne czynniki, takie jak: wody leczn., peloidy, składniki gazowe i mineralne wód, oraz klimat związany z lokalizacją uzdrowiska, czy sanatorium;
Barnard
[bạ:rna:rd]
Christiaan Neethling Wymowa, ur. 8 XI 1922, Beaufort West, zm. 2 IX 2001, Pafos (Cypr),
kardiochirurg południowoafrykański.
grupa chorób nowotworowych układu krwiotwórczego;
biegunka, rozwolnienie,
med. objaw schorzenia ogólnego lub schorzenia przewodu pokarmowego, w którym dochodzi do zbyt częstego oddawania stolca, tj. więcej niż 3 razy na dobę;
Biesiadecki Alfred, ur. 12 III 1839, Dukla (Krośnieńskie), zm. 31 III 1889, Lwów,
lekarz anatomopatolog;
Bilikiewicz Tadeusz Antoni, ur. 5 IV 1901, Lwów, zm. 10 XI 1980, Gdańsk,
lekarz psychiatra, historyk medycyny, filozof;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia