klasyczny

Encyklopedia PWN

termin wprowadzony przez (wywodzącego się z jej tradycji) F. Engelsa na określenie okresu w rozwoju filozofii od I. Kanta przez J.G. Fichtego, F.W. Schellinga do G.W.F. Hegla oraz szkoły heglowskiej;
teoria, w której do opisu dynamiki układu wprowadza się funkcje (czyli pola) zależne od współrzędnych przestrzennych.
współczesny kierunek w makroekonomii, który rozwinął się w latach 70. XX w.
koncepcje i kierunki filozoficzne rozwijające się w Chinach w ścisłym związku z całokształtem cywilizacji i kultury chińskiej;
Filozofia w Indiach ze względu na swoje religijno-rytualne korzenie była niekiedy związana z nurtami religijnymi, a za cel stawiała sobie niejednokrotnie dążenie do wolności wewnętrznej i wyzwolenia (moksza).
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia