kineskop telewizyjny

Encyklopedia PWN

kineskop
[gr. kínēma ‘ruch’, skopéṓ ‘patrzę’],
rodzaj obrazowej lampy elektronopromieniowej przeznaczonej do przetwarzania sygnału elektrycznego (wizyjnego) na obraz świetlny oglądany na ekranie;
urządzenie elektroniczne przeznaczone do odbioru sygnałów telewizyjnych (emitowanych przez telewizyjne stacje nadawcze za pomocą anten nadawczych lub przesyłanych przewodowo w telewizyjnych sieciach przewodowych; telewizja) oraz do przetwarzania ich na obraz, odtwarzany na ekranie kineskopu lub ekranie LCD czy PDP, i na towarzyszący mu dźwięk, odtwarzany za pomocą głośnika (zespołu głośników) bądź słuchawek.
projektor telewizyjny, wideoprojektor,
urządzenie przeznaczone do otrzymywania (na ekranie projekcyjnym) powiększonego obrazu świetlnego w wyniku przetworzenia sygnału elektr. (wizyjnego) dostarczonego na wejście p.t. z komputera, magnetowidu, odtwarzacza DVD, kamery wideo, tunera telewizyjnego i in. Składa się z przetwornika sygnałów wizyjnych na obraz świetlny oraz z układu opt. (soczewek, zwierciadeł), przeznaczonego do rzutowania (projekcji) obrazu na ekran. W wyniku projekcji obraz ulega znacznemu powiększeniu w stosunku do obrazu, jaki można otrzymać na ekranie monitora.
telewizja
[gr. tḗle ‘daleko’, łac. visio ‘widzenie’],
dział telekomunikacji zajmujący się przetwarzaniem obrazów scen ruchomych (z natury lub uprzednio zarejestrowanych na taśmie magnet.) na sygnały elektr., tzw. sygnały wizyjne, ich przesyłaniem łączami telekomunik. oraz odtwarzaniem w miejscu odbioru;
telewizja, procesy techniki telewizyjnej,
ekran, na którym obraz powstaje w wyniku luminescencji luminoforu, wywołanej działaniem krótkofalowego promieniowania elektromagnetycznego (np. rentgenowskiego, nadfioletowego) lub strumienia cząstek (elektronów, protonów, cząstek α);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia