kierować
Encyklopedia PWN
pocisk odrzutowy wyposażony w układ kierowania, którego zadaniem jest pomiar odchyleń pocisku od żądanego toru oraz formułowanie i przekazywanie komend (sygnałów) elementom wykonawczym sprowadzającym pocisk na właściwy tor;
system, w którym istnieją wolne wybory, ale ostateczne decyzje należą do grupy (rządzącej zwykle przy pomocy armii) lub jednostki (występuje często w państwach postkolonialnych).
sposób powodowania działań innych ludzi zgodnie z założonym celem;
ludowy ruch w Europie,
chłopski ruch polit., zapoczątkowany w wielu krajach eur. na przeł. XIX i XX w.;
psychologia
współcześnie, w najszerszym rozumieniu — nauka zajmująca się ludzkimi czynnościami lub zachowaniami, które składają się zarówno z subiektywnych procesów umysłowych, jak i z zewnętrznych, obiektywnych i fizycznych reakcji;
[gr. psychḗ ‘dusza’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
administracja
zawiadywanie, zarządzanie, także zespół zarządzający (kierujący) czymś.
[łac.],
