katalityczny

Encyklopedia PWN

biochem. proces fałdowania się łańcuchów peptydowych aż do osiągnięcia przestrzennego upakowania charakterystycznego dla natywnej struktury białka, czyli struktury właściwej dla biol. środowiska i funkcji białka;

styren

[łac. < gr.],

winylobenzen, fenyloetylen,

najprostszy związek aromatyczny z alkenowym łańcuchem bocznym, C₆H₅–CH=CH₂;

supercząsteczka, supermolekuła,

termin wprowadzony w połowie lat 30. XX w., służący do opisu zespołu 2 lub większej liczby cząsteczek chem., które są związane za pomocą oddziaływań międzycząsteczkowych.

Szukiewicz Wacław, ur. 5 IX 1896, Olita (Wileńszczyzna), zm. 1992, Fort Lauderdale (stan Floryda),

chemik;

technologia chemiczna,

dyscyplina nauk. o procesach wytwarzania produktów w wyniku przemian chem., fizykochemicznych i zawartości energii, w których następuje zmiana składu i właściwości wyjściowych surowców;

tiofen, C₄H₄S,

związek heterocykliczny o wzorze

;