karnym
Encyklopedia PWN
prawnik niem.; specjalista w dziedzinie prawa karnego;
prawnik, specjalista w dziedzinie prawa karnego, fotografik;
prawo podjęcie starań przez sprawcę czynu zabronionego w celu zapobieżenia ujemnym skutkom własnego zachowania się lub naprawienia wyrządzonej szkody, a także ujawnienia istotnych okoliczności popełnionego czynu albo zaniechanie dalszej działalności kryminalnej.
w postępowaniu sądowym (cywilnym i karnym) oraz adm. środek umożliwiający wykazanie istnienia lub nieistnienia faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy oraz prawdziwości lub nieprawdziwości twierdzeń o faktach;
w polskim prawie karnym forma zwiększenia oddziaływania wychowawczego i kontroli zachowania się sprawcy przestępstwa, wobec którego zastosowano karę ograniczenia wolności, probacyjne środki karne (warunkowe umorzenie postępowania karnego, warunkowe zawieszenie wykonania kary, warunkowe zwolnienie) lub leczn. środki zabezpieczające.
