karne
Encyklopedia PWN
prawnik; specjalista w dziedzinie prawa i procesu karnego oraz logiki prawniczej;
instytucja prawna polegająca na udziale czynnika społ. w wymiarze sprawiedliwości;
obozy sowieckie, właśc. poprawcze obozy pracy, pot. łagry, ros. isprawitielno-trudowyje łagieria,
miejsca więzienia, odosobnienia i jednocześnie ekonomicznej eksploatacji osób oraz grup społecznych i narodowych, organizowane przez władze sowieckiej Rosji i ZSRR.
prawo rozstrzygnięcie konkretnej sprawy przez organ państwa działający w ramach swej kompetencji;
ogół norm regulujących w staroż. Rzymie sposób postępowania w sprawach sądowych;
procesy polityczne w Polsce 1944–89,
sposób usuwania z życia polit. lub fiz. likwidacji przeciwników władzy PPR (od 1948 PZPR), także forma pacyfikacji społeczeństwa.
