kapitału

Encyklopedia PWN

ekon. środki produkcji zużywane stopniowo w trakcie wielu cykli produkcyjnych

ekon. środki finansowe, rzeczowe oraz wartości niematerialne i prawne (licencje, patenty itp.), które są źródłem aktywów tworzonego przedsiębiorstwa.

ekon. prywatne lub państwowe nakłady inwestycyjne dokonywane w danym kraju dzięki kapitałom pochodzącym z innego państwa.

[łac.],

system społeczno-gospodarczy oparty na własności prywatnej, wolności osobistej i swobodzie zawierania umów;

[wł. banca ‘stół’, ‘ława’],

ekon. przedsiębiorstwa zajmujące się pośrednictwem finansowym polegającym na gromadzeniu depozytów i udzielaniu kredytów.

Hilferding Rudolf, ur. 10 VIII 1877, Wiedeń, zm. II 1941, Paryż,

niemiecki ekonomista, pochodzenia austriackiego, z wykształcenia lekarz; publicysta i polityk;

Materiały dodatkowe