kanonem

Encyklopedia PWN

[tamilskie nāyaṉmār ‘pan’, ‘wódz’],

grupa tamilskich mistyków, poetów i świętych śiwaickich (wg tradycji 63);

Poliklet, Polýkleitos, żył w V w. p.n.e.,

rzeźbiarz gr. z Sykionu;

[łac. canon ‘miara’, ‘reguła’],

obowiązujące w Kościołach zbiory ujętych w kanony norm postępowania; także nauka o tych normach.

dziedzina plast. twórczości symbol., której przedmiotem jest kształtowanie kompozycji trójwymiarowych, na ogół pozbawionych funkcji użytkowych;

[tamilskie ālvār ‘pogrążony w głębokiej medytacji nad przymiotami Boga’],

nazwa 12 tamilskich poetów mistyków okresu bhakti (ok. 600–900);

stanowisko współczesnej filozofii nauki zaproponowane przez P.K. Feyerabenda

Materiały dodatkowe