kalomel

Encyklopedia PWN

kalomel
[gr. kalós ‘piękny’, mélas ‘czarny’],
chem. chlorek rtęci(I), Hg2Cl2 (→ rtęci chlorki).
elektroda kalomelowa,
elektroda drugiego rodzaju (elektroda), składająca się z metalicznej rtęci (Hg) pokrytej warstwą kalomelu (chlorku rtęci(I) Hg2Cl2) pozostającego w równowadze z roztworem chlorku potasu (KCl);
rtęci chlorki,
związki rtęci z chlorem:
rtęci(I) chlorek, kalomel, Hg2Cl2,
związek nieorganiczny, kryształy;
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „kalomel” w Słowniku języka polskiego
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia