każe
Encyklopedia PWN
rzemiosło i gałąź przemysłu zajmujące się reprodukcją tekstów i obrazów za pomocą drukowania.
fr. historyk, bizantynolog i filolog;
król Anglii od 1327, syn Edwarda II, ojciec m.in. Edwarda zw. Czarnym Księciem, Jana z Gandawy i Edmunda z Langley;
król Anglii 1461–70 i 1471–83, syn Ryszarda ks. Yorku, ojciec m.in. Edwarda V, brat Ryszarda III;
egzorta
krótkie kazanie okolicznościowe.
[łac.],
zoolog, paleontolog, lekarz i dydaktyk, pochodzący z Kurlandii;
Elżbieta z Turyngii,
księżniczka z rodu Arpadów, córka króla Węgier, Andrzeja II, tercjarka franciszkańska.
hebr. ’el îšebā‘ ‘Bóg jest pełnią’,
Elżbieta Węgierska, ur. 1207, Bratysława lub Sárospatak (pn. Węgry), zm. 16 XI 1231, Marburg (Hesja),
biochemik rosyjski;
prąd filozoficzno-etyczny zapoczątkowany przez Epikura (306 p.n.e. założył szkołę w Atenach, zwaną ogrodem Epikura),
Evangelii nuntiandi
adhortacja papieża Pawła VI o ewangelizacji w świecie współcz., ogłoszona 1975
[łac.],
Ewtimij Tyrnowski, ur. między 1325 a 1330, prawdopodobnie Tyrnowo (ob. Wielkie Tyrnowo), zm. między 1401 a 1412, Baczkowski monastyr (Bułgaria),
bułgarski pisarz religijny;
Ferrer Vicenzo, Wincenty Ferreriusz, święty, ur. 23 I 1357, Walencja, zm. 5 IV 1419, Vannes (Bretania),
dominikanin hiszpański;
rewolucjonistka rosyjska;
malarz flamandzki;
francuski inżynier i fizyk.
Gathy, Gaty, Gasy,
pieśni modlitewne autorstwa Zaratusztry;
malarz francuski; przedstawiciel postimpresjonizmu, jeden z najznakomitszych malarzy XX w..
ewangelicki kaznodzieja i pisarz rel., ksiądz;
syn Tyberiusza Grakchusa i Kornelii, brat Tyberiusza Grakchusa, polityk rzymski;
Ilustracje, multimedia
Tabele, zestawienia
Słownik języka polskiego PWN
kazać
1. «polecić komuś, żeby coś zrobił»
2. «zmuszać do czegoś swoim postępowaniem, np. Kazał na siebie długo czekać.»
3. «stanowić podstawę, model czegoś, np. Zwyczaj każe tak zrobić.»
4. daw. «wygłosić kazanie»
kazanie
• kazanko
1. «przemówienie wygłaszane przez duchownego do wiernych w czasie nabożeństwa; też: napisany tekst tego przemówienia»
2. «długie i nudne moralizowanie»
• kazanko