juki

Encyklopedia PWN

juki
[tur.],
worki skórz. umieszczane na grzbiecie koni, wielbłądów i in. zwierząt;
juka, jukka,
włók. włókno dł. 40–70 cm, otrzymywane metodą mech. (dekortykacji) lub biol. (m.in. roszenie) z liści rośliny o nazwie jukka;
Juk-Kowarski Jerzy, ur. 4 XI 1944, Warszawa,
scenograf;
jedna z największych rodzin języków Indian amer. (Indian języki);
Indian języki, języki indiańskie,
języki rdzennej ludności Ameryki prekolumbijskiej, do których zalicza się ok. 1000 etnolektów (najniższych jednostek klasyfikacyjnych używanych w klasyfikacji genetycznej, a obejmujących gwary, dialekty, zespoły dialektów i języki), bardzo zróżnicowanych, sklasyfikowanych w ok. 150 rodzinach, najczęściej ze sobą nie spokrewnionych;
Yuki
[juki],
m. w Japonii (Honsiu), na niz. Kantō;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia