jeż
Encyklopedia PWN
prakopytne, kondylartry,
zool. grupa (dawniej w randze rzędu) łącząca wiele spokrewnionych linii wymarłych ssaków, z których są wywodzone różne grupy kopytnych.
w. w woj. dolnośląskim, w pow. jeleniogórskim (gmina Jeżów Sudecki), na Pogórzu Izerskim, nad Bobrem;
pisarz i publicysta;
serbski badacz i tłumacz literatury polskiej;
tenrekowate, kretojeże, tzw. jeże madagaskarskie, Tenrecidae,
rodzina ssaków z rzędu owadożernych, czasem wyróżniana jako jedyna współcz. rodzina rzędu Lipotyphla (a owadożerne jako nadrząd); występują na Madagaskarze i Komorach, a nieliczne gat. w Afryce, najstarsze szczątki kopalne są znane ze środkowego eocenu;