jej
Encyklopedia PWN
farmakognozja
dział wchodzący w skład specjalistycznych nauk farm. zajmujący się surowcami naturalnymi i ich składnikami chem., które wykazują aktywność biologiczną;
[gr. phármakon ‘lek’, gnṓsis ‘wiedza’],
farmakopea
urzędowy zbiór monografii określających wymogi, które muszą spełniać środki lecznicze, surowce farmaceutyczne i gotowe postaci leku, aby mogły być dopuszczone do obrotu i handlu;
[gr. pharmakopoiía ‘sporządzanie leków’],
perski satrapa Daskylejonu w okresie wojny peloponeskiej;
władca Królestwa Bosporańskiego od 63 r., syn Mitrydatesa VI Eupatora, króla Pontu;
Farnese
arystokratyczny ród rzym. odgrywający ważną rolę we Włoszech XV–XVIII w., władający 1545–1731 księstwem Parmy i Piacenzy;
[farnẹze],
latarnia morska na wschodnim cyplu małej wysepki o tej samej nazwie, u wejścia do Portus Magnus w Aleksandrii, w Egipcie;