izomerami

Encyklopedia PWN

izomery
[gr.],
związki chemiczne o cząsteczkach nieróżniących się od siebie ani masą, ani liczbą atomów, ani też ich rodzajem, a różniące się sposobem lub kolejnością powiązania tych atomów lub też rozmieszczeniem ich w przestrzeni;
chem. izomery przestrzenne (stereoizomery), które nie dają się przekształcić jedne w drugie bez rozerwania przynajmniej jednego wiązania chemicznego.
izomer jądrowy, stan izomeryczny jądra atomowego,
stan wzbudzony jądra o stosunkowo długim czasie życia (metatrwały);
izomeria
[gr. ísos ‘równy’, méros ‘część’],
zjawisko polegające na tym, że cząsteczki związków chemicznych (organicznych i nieorganicznych) o identycznych sumarycznych wzorach cząsteczkowych różnią się sposobem lub kolejnością powiązania atomów albo rozmieszczeniem atomów w przestrzeni.
pentylowy alkohol, pentanol, dawniej alkohol amylowy,
związek organiczny, alkohol alifatyczny;
chromatografia
[gr. chrṓma ‘barwa’, gráphō ‘piszę’],
metoda rozdzielania jednorodnych mieszanin na składniki, w której wykorzystuje się różnicę sił oddziaływania tych składników z fazą ruchomą i nieruchomą (stacjonarną).
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia