izolacja przestrzenna
Encyklopedia PWN
izolacja
roln. w hodowli roślin i nasiennictwie świadome eliminowanie możliwości zapylenia roślin niepożądanym pyłkiem;
[łac.],
refugialne społeczności
wieloznaczny termin odnoszący się do warstw lub społeczeństw postkolonialnych, które żyją w izolacji przestrzennej i społ., na uboczu gł. nurtów polit. i społ. swych krajów;
[refugio ‘cofać się’, ‘chronić się’, ‘uciekać’],
