itr
Encyklopedia PWN
itr, Y, yttrium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 39;
minerał, tlenek itru i niobu YNbO4;
ksenotym
minerał, fosforan itru Y[PO4];
[gr. xénos ‘obcy’, ‘cudzy’, timḗ ‘część’],
pierwiastki chemiczne tworzące 3. grupę układu okresowego pierwiastków chemicznych: skand Sc, itrY, lutet Lu i lorens Lr (dawniej do skandowców zaliczano skand, itr, lantan La i aktyn Ac, często także tzw. pierwiastki f-elektronowe: lantanowce i aktynowce);
allanit, ortyt,
minerał, krzemian o złożonej budowie chem., charakteryzujący się znaczną zawartością pierwiastków ziem rzadkich (gł. itru, ceru, lantanu) i toru;
brachyterapia
metoda radioterapii (kontaktowej) za pomocą promieniowania jonizującego izotopów promieniotwórczych umieszczanych czasowo w bezpośrednim otoczeniu guza nowotworowego.
[gr. brachýs ‘krótki’, therapeía ‘opieka’, ‘leczenie’],
