inwersyjna
Encyklopedia PWN
układ krystalograf., w którym a ≠ b ≠ c oraz α = β = γ = 90°;
krystal. punkty, proste lub płaszczyzny, względem których są przeprowadzane przekształcenia symetryczne figur geom. (pozostają nieruchome podczas przekształcenia);
tektonika
geol. dział geologii, nauka zajmująca się ruchami i deformacjami litosfery, a zwłaszcza skorupy ziemskiej, oraz wykształceniem i genezą wielkich struktur geol.;
[gr. tektonikós ‘budowniczy’],
układ krystalograf., w którym a = b ≠ c oraz α ≠ β ≠ γ ≠ 90°;
niekiedy wyodrębniany z układu heksagonalnego układ, którego charakterystycznym elementem symetrii jest oś trójkrotna i odpowiadająca jej oś inwersyjna.
dodekafonia
muz. technika komponowania za pomocą 12 dźwięków.
[gr. dṓdeka ‘dwanaście’, phōnḗ ‘dźwięk’],