instrumentalne

Encyklopedia PWN

dział optyki zajmujący się teorią, obliczeniami i konstrukcją przyrządów optycznych.

[łac. < gr.],

muz. sztuka, której tworzywem są percypowane przez ludzi dźwięki, wytwarzane przez nich głosem i/lub za pomocą instrumentów muzycznych;

Bach Johann Sebastian Wymowa

, ur. 21 III 1685, Eisenach, zm. 28 VII 1750, Lipsk,

niemiecki kompozytor i organista, przedstawiciel późnego baroku, jeden z największych twórców w historii muzyki.

Beethoven

[bẹ:tho:fn]

Ludwig van Wymowa

, ur. przed lub 17 XII 1770 (data chrztu), Bonn, zm. 26 III 1827, Wiedeń,

kompozytor niemiecki.

Purcell

[pə:^rsl]

Henry

, ur. 1659, prawdopodobnie Londyn, zm. 21 XI 1695, Londyn,

jeden z czołowych kompozytorów epoki baroku, twórca angielskiego stylu narodowego, „ojciec” opery angielskiej.

rockowa muzyka, rock music,

powstały w połowie XX w. w Stanach Zjednoczonych typ muzyki, głównie wokalno-instrumentalnej, łączącej elementy amerykańskiego folkloru muzycznego (country and western music, ballady kowbojskie) ze skomercjalizowaną muzyką bluesową (rhythm and blues);

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>