instrumentacja
Encyklopedia PWN
imitowanie pozajęzykowych efektów akustycznych środkami językowymi przez gromadzenie dźwiękonaśladowczych słów, sekwencji głoskowych (instrumentacja głoskowa) lub układów rytmicznych ze słów;
muz.
meksykański poeta i krytyk literacki;
amerykański pisarz i krytyk literacki; romantyk.
prozodia
językozn. dziedzina badań fonetycznych (fonetyka), której przedmiotem są jednostki strukturalne obejmujące więcej niż pojedynczą głoskę;
[gr. prosōdía ‘przyśpiew’],
francuski kompozytor, także pianista i dyrygent.