instrumentacja

Encyklopedia PWN

onomatopeja
[gr. onomatopoiía ‘tworzenie nazw’],
dźwiękonaśladownictwo,
imitowanie pozajęzykowych efektów akustycznych środkami językowymi przez gromadzenie dźwiękonaśladowczych słów, sekwencji głoskowych (instrumentacja głoskowa) lub układów rytmicznych ze słów;
Pellicer
[pejisẹr]
Carlos, ur. 4 XI 1899, Villahermosa (stan Tabasco), zm. 17 II 1977, m. Meksyk,
meksykański poeta i krytyk literacki;
Poe
[pou]
Edgar Allan Wymowa, ur. 19 I 1809, Boston, zm. 7 X 1849, Baltimore,
amerykański pisarz i krytyk literacki; romantyk.
prozodia
[gr. prosōdía ‘przyśpiew’],
językozn. dziedzina badań fonetycznych (fonetyka), której przedmiotem są jednostki strukturalne obejmujące więcej niż pojedynczą głoskę;
Ravel Maurice Wymowa, ur. 7 III 1875, Ciboure, zm. 28 XII 1937, Paryż,
francuski kompozytor, także pianista i dyrygent.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia