instrukcji

Encyklopedia PWN

instrukcja
[łac. instructio ‘uporządkowanie’],
inform. jednostka składniowa języka programowania, oznaczająca wykonanie pewnej czynności;
instrukcje poselskie, instrukcje sejmowe,
w Polsce XVI–XVIII w. wskazówki otrzymywane na sejmikach przedsejmowych przez posłów na sejm, dotyczące spraw, które miały być przedmiotem obrad tego sejmu;
zbiór przepisów, zarządzeń i zasad gospodarczych;
inform. narzędzie do formułowania programów dla komputerów; jest językiem formalnym, którego składnia określa zasady zapisu programów (w sposób jednoznaczny i łatwy do analizy), a semantyka przypisuje programom ich interpretację (określa efekty działania programu zapisanego w języku programowania).
inform. wydzielony fragment programu (w języku programowania wysokiego poziomu), który ma własną nazwę i może być wykonywany (wywoływany) w innych miejscach programu.
inform. urządzenie elektroniczne stanowiące podstawową część komputera;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia