instalacja
Encyklopedia PWN
instalacja
techn. zespół przewodów (np. rurowych, elektrycznych) i osprzętu (np. łączników, zaworów, gniazd wtykowych, telefonicznych, komputerowych) służący do przesyłania czynnika energetycznego (np. prądu elektrycznego, pary, gazu), hydraulicznego, materiałów sypkich, odpadów (np. ścieków, śmieci), sygnałów (np. telefonicznych, alarmowych);
[łac.],
elektryczna instalacja, instalacja elektroenergetyczna,
zespół przewodów, łączników i innych elementów elektr. (np. izolujących) oraz mech. (np. mocujących), połączonych ze sobą w jedną całość;
zespół przewodów i urządzeń sanitarnych: wodociągowych, kanalizacyjnych, ogrzewczych, oczyszczania wody, wentylacyjnych, klimatyzacyjnych, zsypowych, które zapewniają uzyskanie pożądanych warunków higienicznych i zdrowotnych; też instalacje i urządzenia do wyposażenia pływalni, pralni, łaźni itp.
dzieła plastyczne składające się z wielu elementów (gotowych lub specjalnie wykonanych), tworzących razem całość, wyrażającą pewną treść, zbudowane przez artystę w przestrzeni;
automatyka
dział nauki i techniki obejmujący teorię i praktykę realizacji urządzeń zapewniających samoczynne (bez udziału człowieka lub z ograniczonym jego udziałem) działanie maszyn, mechanizmów i instalacji; w języku potocznym, słowo automatyka oznacza też często pewne funkcje i działania zapewniające samoczynną pracę jakiegoś urządzenia lub instalacji.
[gr.],
pojazd drogowy silnikowy, dwuśladowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, przeznaczony do przewozu osób i/lub ładunku, ciągnięcia przyczep albo wykonywania określonych czynności (np. samochód diagnostyczny);
