inkwizycja
Encyklopedia PWN
inkwizycja
procedura prawna mająca na celu udowodnienie słuszności oskarżenia, wypracowana w prawodawstwie rzymskim w I w. n.e., przejęta w wiekach średnich przez Kościół katolicki i zastosowana w sprawach dotyczących herezji.
[łac. inquisitio ‘poszukiwanie w określonej sprawie’, ‘przesłuchanie’],
włoski fizyk, astronom i filozof.
filozof włoski; czołowy przedstawiciel filozofii renesansowej.
król Neapolu i Sycylii, Hiszpanii i Portugalii.
Joanna d’Arc
bohaterka narodowa Francji.
[j. dark],
zw. Dziewicą Orleańską, święta, ur. ok. 1412, Domrémy (Lotaryngia), zm. 30 V 1431, Rouen,
największa chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, głosząca zasady wiary i życia religijnego określane jako katolicyzm, utożsamiająca się w swojej wierze i nazwie z Kościołem powszechnym (gr. katholikos ‘powszechny’) oraz uznająca w sferze doktryny i organizacji kościelnej autorytet papieża, biskupa Rzymu.
