inkorporacja

Encyklopedia PWN

inkorporacja

[łac., ‘wcielenie’]:

inkorporacja Prus do Polski 1454,

wcielenie do Królestwa Polskiego ziem pruskich i Pomorza Gdańskiego;

Oleśnicki Jan, zw. Głowaczem, ur. ok. 1400, zm. po 29 IV 1460,

młodszy brat bpa Zbigniewa, ojciec abpa Zbigniewa, marszałek Królestwa, wojewoda sandomierski;

Bujnicki Teodor, ur. 13 XII 1907, Wilno, zm. 27 lub 28 XI 1944, tamże,

poeta, satyryk;

egzekucja praw,

koncepcje i reformy związane z programem szlacheckiego ruchu politycznego w Polsce XVI w., który pod hasłem egzekwowania prawa, naruszanego przez monarchów i wyższych urzędników, zmierzał do usprawnienia i rozbudowy administracji, skarbowości, sądownictwa i obronności oraz do zespolenia prawnoustrojowego władztw jagiellońskich (unia polsko-litewska, Prusy Królewskie).

Finlandia. Historia.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>