indyjski

Encyklopedia PWN

[sanskr. vimāna ‘wymierzanie’, ‘przemierzanie’],

w hinduskiej architekturze sakralnej konstrukcja nakryta wieżą (śikhara), mieszcząca w sobie sanktuarium (garbha gryha), w którego wnętrzu odbywa się gł. ceremoniał świątynny;

wina

[sanskr.],

vina, bina,

indyjski instrument muzyczny, chordofon szarpany;

Wiśakhadatta, Wiśakhadewa, żył prawdopodobnie w V w., nie później niż w IX w.,

dramatopisarz indyjski, tworzący w języku sanskryckim;

Witiaź,

sowiecki statek badawczy Inst. Oceanograficznego Akad. Nauk ZSRR;

Wiwekananda Swami, sanskr. Svāmi Vivekānanda, właśc. Narendranatha Datta, ur. 12 I 1863, Kalkuta, zm. 4 VII 1902, tamże,

indyjski myśliciel i mistyk, działacz społeczno-polityczny, Bengalczyk;

woda morska,

hydrol. woda świat. mórz i oceanów o jednolitej zawartości soli mineralnych: 55,2% chloru, 30,4% sodu, 7,7% jonu siarczanowego, 3,7% magnezu, 1,2% wapnia, 1,1% potasu i in., które określają jej zasolenie (ocean);

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>