impulsowej cyfrowej
Encyklopedia PWN
modulacja
telekom. proces fiz. polegający na oddziaływaniu pewnego przebiegu wielkości fiz., zw. sygnałem modulującym, na inny przebieg (modulowany), zw. też falą nośną, w wyniku czego uzyskuje się przebieg zw. sygnałem zmodulowanym.
[łac.],
telefonia
dział telekomunikacji porozumiewawczej zajmujący się przekazywaniem dźwięków mowy (z wystarczającą zrozumiałością) pomiędzy co najmniej 2 abonentami sieci telefonicznej, za pośrednictwem urządzeń telekomunik.;
[gr.],
telekom. w systemach teletransmisyjnych zasada tworzenia sygnałów cyfrowych o dużej przepływności przez łączenie sygnałów o mniejszej przepływności;
odbiornik radiofoniczny, pot. radio,
telekom. rodzaj odbiornika radiokomunikacyjnego powszechnego użytku, przeznaczonego do odbioru i przetwarzania emitowanych przez stacje nadawcze fal radiowych wielkiej częst. przenoszących sygnały foniczne.
telefoniczny aparat, telefon,
urządzenie stanowiące zakończenie łącza telefonicznego.
rodzaj systemu telekomunikacyjnego, złożonego z urządzeń służących do przesyłania sygnałów elektr. i mających określone cechy konstrukcyjne;
