impulsowa

Encyklopedia PWN

elektron. obwód prądu zmiennego, w którym napięcie wyjściowe U_wy jest proporcjonalne do całki napięcia wejściowego U_we, czyli:

, gdzie K — współczynnik proporcjonalności, t — czas;

[gr. charaktēristikós ‘odróżniający’],

fiz., techn. zależność między wielkościami fiz. charakteryzująca wybrane właściwości badanego układu, urządzenia, elementu;

ciśnienie wywierane na ciała przez padającą falę elektromagnetyczną, np. światło.

czujnik, sensor:

stosowane w lecznictwie elektr. prądy impulsowe złożone o małej częstotliwości;

DME, ang. Distance Measuring Equipment, odległościomierz radiowy,

międzynar. standardowy system impulsowy do pomiaru odległości statku powietrznego;

Ilustracje