implikacja
Encyklopedia PWN
implikacja
log. zdanie złożone z 2 zdań połączonych spójnikiem: „jeżeli... to... ”, „zawsze... gdy... ” itp.;
[łac. implicatio ‘związanie’, ‘połączenie’],
log. prawa logiki, zakładające, że zdania oznajmujące mogą być tylko prawdziwe lub fałszywe i żadnej innej wartości logicznej mieć nie mogą.
dedukcja
log. rozumowanie (wnioskowanie), które posiada cechę niezawodności, tzn. od prawdziwych przesłanek prowadzi do prawdziwych wniosków dzięki zastosowaniu niezawodnej reguły wnioskowania (wnioskowanie);
[łac. deductio ‘wyprowadzenie’],
modus ponendo ponens
log. prawo rachunku zdań (sylogizmu kategoryczno-hipotetycznego), według którego prawdziwość poprzednika prawdziwej implikacji pociąga za sobą prawdziwość następnika tej implikacji.
[łac., ‘sposób potwierdzający potwierdzeniem’],
rachunek zdań, logika zdań,
teoria log. rozważająca związki między zdaniami w obrębie zdań złożonych; ...teoria spójników log., ich semantycznych właściwości oraz wszelkich pojęć, które można definiować, odwołując się wyłącznie do postulatów określających sens spójników logicznych;
zdań rachunek, logika zdań,
log. jeden z podstawowych działów logiki formalnej, formułujący i kodyfikujący prawa logiki
