impedancją

Encyklopedia PWN

demodulator
[łac.],
telekom. układ elektroniczny realizujący proces demodulacji, stanowiący część składową urządzenia odbiorczego (radiofonicznego, telewizyjnego, telefonicznego, telegraficznego i in.);
przyrząd elektronowy o 2 elektrodach, lampowy (lampa mikrofalowa) lub półprzewodnikowy, przeznaczony do pracy w zakresie częst. odpowiadających mikrofalom.
dioda półprzewodnikowa o strukturze warstwowej, w której kolejne warstwy stanowią półprzewodniki: typu p, samoistny (i) oraz typu n;
materiały utrudniające przenikanie energii akustycznej, używane do zwiększenia izolacyjności akustycznej przegród (ścian, sufitów, drzwi, okien itp.) przed dźwiękami niepożądanymi (hałas);
elektropletyzmografia
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, plēthysmóo ‘powiększenie’, gráphō ‘piszę’],
nieinwazyjna metoda badania zmian objętości tkanek, narządów i układów narządów pod wpływem ich czynności — na podstawie pomiaru impedancji elektr.;
kardiografia
[gr. kardía ‘serce’, gráphō ‘piszę’],
graficzna metoda badania czynności serca;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia