imienne

Encyklopedia PWN

konosament
[niem. < fr.],
dokument potwierdzający odbiór określonego ładunku na statek i zobowiązujący przewoźnika do wydania ładunku w porcie przeznaczenia prawnemu posiadaczowi konosamentu, wystawiony przez przewoźnika morskiego lub kapitana statku handlowego na żądanie załadowcy;
żołnierze kozaccy w służbie Rzeczypospolitej, od 1578 wpisani do tzw. rejestru (imiennego wykazu żołnierzy na polskim żołdzie).
grupa ludności, która w XVI–XVIII w. zbiegła nad dolny Dniepr, na tereny zw. Niżem lub Zaporożem,
przydawka, atrybut,
część zdania, człon podrzędny imiennej grupy wyrazowej, nazywający cechę członu nadrzędnego;
element (nie mający samodzielnego znaczenia) towarzyszący w niektórych językach rzeczownikowi i komunikujący takie treści, jak np. to, czy desygnat rzeczownika jest wymieniony jako jednostka wiadoma (określony), czy tylko jako przedstawiciel klasy (nieokreślony),
podstawowe badanie i źródło danych z zakresu statystyki ludności, mające na celu zebranie informacji o jej stanie i strukturze wg ustalonych cech demograficznych i społeczno-zawodowych, w oznaczonym momencie, na określonym terytorium.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia