imienne
Encyklopedia PWN
językozn. część zdania, część orzeczenia imiennego występująca w koniecznym związku z orzecznikiem, forma osobowa czasownika posiłkowego oznaczającego istnienie;
językozn. istotna część orzeczenia imiennego (orzeczenie), imię lub grupa wyrazowa imienna, występująca w związku gramatycznym z łącznikiem (wyrażonym, opuszczonym lub domyślnym), a nazywająca cechę przypisaną przedmiotowi (pojęciu);
ekon. świadectwa potwierdzające istnienie określonego uprawnienia posiadacza papierów wartościowych lub innej wskazanej osoby.
chemik organik i historyk chemii;
ekon. imienne potwierdzenie złożenia do depozytu papierów wartościowych określonych w treści świadectwa.