idealizacja
Encyklopedia PWN
idealizacja
metodol., naukozn. nazwa zabiegów poznawczych polegających na przyjmowaniu założeń upraszczających analizę rzeczywistości (idealizujących) w wyniku zastosowania 3 rodzajów abstrakcji: abstrahowania od istnienia pewnych cech i związków badanych zjawisk, abstrahowania od istotności wpływu pewnych czynników na inne badane czynniki, abstrahowania od zmienności pewnych czynników i przypisania im wartości stałej;
[łac. idealis ‘idealny’ < gr. idéa ‘idea’, ‘wyobrażenie’],
Courbet 
, ur. 10 VI 1819, Ornans (region Franche-Comté), zm. 31 XII 1877, La Tour-de-Peilz (Szwajcaria),
malarz francuski, twórca realizmu.
[kurbẹ]
Gustave , ur. 10 VI 1819, Ornans (region Franche-Comté), zm. 31 XII 1877, La Tour-de-Peilz (Szwajcaria),
mat. idealizacja zachowania się kuli bilardowej (bili) na prostokątnym stole (bilard).
komediopisarz, nowelista;
