hydrostatycznej

Encyklopedia PWN

izostazja
[gr. stásis ‘stan’],
geol. stan równowagi hydrostatycznej (zw. równowagą izostatyczną) skorupy ziemskiej i górnego płaszcza Ziemi.
w mechanice płynów siła, z jaką płyn działa na ścianę naczynia, przewodu lub na powierzchnię zanurzonego w nim ciała stałego;
hydrol. postępowy ruch mas wodnych w morzach i oceanach, przenoszący znaczne ilości wody na duże odległości w określonym czasie.
próżniomierz, manometr próżniowy,
przyrząd do pomiaru ciśnienia całkowitego gazu w zakresie ciśnień niższych od atmosferycznego;
sejsze, fale baryczne,
hydrol. swobodne fale stojące, powstające w zamkniętych zatokach, morzach i dużych jeziorach pod wpływem wyraźnego zaburzenia równowagi hydrostatycznej wody, przejawiającego się wahaniami jej poziomu, w czasie których w jednej części zbiornika poziom wody podnosi się, a w drugiej — jednocześnie opada;
fiz. temperatura, jaką miałaby próbna objętość (cząstka) powietrza sprowadzona w procesie adiabatycznym do ciśnienia standardowego 1000 hPa.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia